Zondag 19 maart stond de topper tegen Sportclub Irene 13 op het programma, de nummer 2 in onze poule. Een wedstrijd waarin wij een (grote) stap naar een eventuele titel zouden kunnen zetten.

In de voorbeschouwing was er wat discussie aangaande de opstelling tussen ondergetekende en onze hoofdcoach Joep Peeters. Dit is goed, zo blijft iedereen wakker. Met de opstelling van Joep begonnen we aan de wedstrijd, met een sterk bezette bank. Duidelijk was dat als we gingen wisselen we er in ieder geval niet zwakker op zouden worden. De tegenstander was precies met 11 en 10 dezelfde voetbalshirts. Dit in tegenstelling tot broeken en kousen, dit was denk ik net wat bij de tegenstander vooraan in de voetballade lag. Het was een kleurrijk geheel, zullen we maar zeggen.

We begonnen voorzichtig aan de wedstrijd en het was al snel duidelijk dat deze mannen wel een aardig potje konden voetballen. Na zes minuten kwam Sportclub Irene (na een communicatiefout achterin) dan ook op voorsprong 0-1. Dit leidde tot een voorzichtig (doch duidelijk uitgesproken GVD) vanaf de bank van de technische staf…

Onze mannen rechtten de rug en gingen doen waar ze goed in zijn, namelijk voetballen. Dit leidde tot een aantal kansen maar nog geen doelpunt. Tussendoor redde Joep Trienekens ons nog met een formidabele sliding op de bal, anders was het 0-2 geweest. In de 47^e minuut van de eerste helft kwam het oog van de meester tevoorschijn. Nico Leijsten zag dat de keeper iets te ver voor de goal stond en verschalkte de keeper met een weergaloze boogbal. Volgens Nico zelf heel bewust gedaan, al waren de meningen hierover verdeeld. Al met al een weergaloze goal, precies op het goede moment. Met 1-1 gingen we de rust in. De tegenstander begon al een beetje vermoeid te ogen en had ook herhaaldelijk commentaar op de scheidsrechter van dienst Geert Philipsen die duidelijk aangaf hiervan niet gediend te zijn. Dit zou later ook blijken…

Na enkele tactische aanwijzingen in de rust begon het bij ons echt te lopen. Wat kunnen deze mannen voetballen. Minuut 51: Rick Reinders speelt Nico in, Nico zet Paul Janssen vrij voor de keeper en Paul schiet de bal deze keer niet op de lat of paal maar netjes tegen de touwen (bijna binnenkant paal...) 2-1. Minuut 59: na een corner kopt Joep Trienekens (ongeveer 1.90 meter lang, gemiddelde lengte tegenstander 1.65 meter) beheerst de bal tegen de touwen: 3-1. Tegenstander was het hier niet helemaal mee eens (keeper aanvallen in de vijf meter) maar de scheids bleef stoïcijns en keurde deze goal terecht goed. Minuut 68: Rick Reinders krijgt de bal aangespeeld randje 16 en schiet beheerst de 4-1 binnen. Tussendoor werd er nog een speler van Sportclub Irene met rood van het veld gestuurd die hier niet heel blij mee was. Wij gingen vrolijk door en het verzet bij de tegenstander was nu gebroken. Simon Hoex maakte na een vloeiende aanval uiterst kalm de 5-1. In de 84^e minuut maakte Nico Leijsten nog de 6-1. Minuut 87 jawel… Xander Engels 7-1. Wat een wedstrijd!

Misschien ben ik niet helemaal objectief maar ik heb genoten van minuut 1 tot en met minuut 90 á 97. Mannen, we zijn een eind op weg naar onze ultieme droom: DE TITEL PAKKEN. Er zijn nog zeven wedstrijden te gaan dus nog ff met beide voetjes op de grond blijven.

Scheidsrechter Geert Philipsen: bedankt voor de leiding en het keurig onder controle houden van deze wedstrijd.

Quote van de dag: we kunnen van iedereen winnen maar………….we kunnen ook van iedereen verliezen.

WW