Laatste nieuws

Verslagen

Home

Het viel bij het inspelen en in de eerste set wel te  merken dat er te veel feestdagen in het lichaam zaten en te weinig trainen. Door de feestdagen vallen de laatste weken de trainingen regelmatig uit.

Over de eerste set kunnen we kort zijn. Zo slecht hebben we dit seizoen nog niet gespeeld. Al heel vroeg in de set een time-out genomen, maar dat bracht nauwelijks of geen verbetering. Dus verder maar achterwege gelaten. Dan was het sneller voorbij.

De tweede set begon al beter. Heel lang bleven we enkele punten voorsprong verdedigen. Tegen het einde stonden we 22-18 voor. Maar daarna was het Holyoke die de punten scoorde. Nog eentje voor ons omdat Holyoke ook wel een keer een aanval uitsloeg, maar dat was niet genoeg. We verloren de set nog net.

De derde set gingen we verder in ons spel dat toch zijn vruchten wilde afwerpen. In het begin konden we Holyoke nog bij houden, maar niet bijkomen. Aan het einde wisten we een grote achterstand nog terug te brengen. Holyoke werd wat zenuwachtig en moest via een time-out de orde herstellen. Dat lukte hun toen ook en daardoor konden ze de beslissende punten ook nog scoren.

De laatste set was voor de statistieken. Maar omdat we ook aan onze kant wat positiefs wilden laten zien gaven we die nog niet uit handen. Met een groot verschil wisten we die zelfs te winnen. Laten we het houden op eigen kunnen, al kan Holyoke ook een aandeel in onze setwinst hebben gehad.

Hoewel in de Top-2000 onze 2de songtekst nog werd geoefend hadden we die vandaag niet nodig. Hopelijk is hij tot de volgende overwinning blijven hangen…

In elk geval wel koffie, kerstkransjes en meer of minder alcoholische versnaperingen na de wedstrijd. Daarbij werden ook de laatste trends en gewoonten weer ter tafel gebracht. Maar ja, dat is achteraf onder de tafel geveegd en vergeten.

Nog even terug komen op afgelopen week, de wedstrijd tegen Athos. Daar werden, zoals gewoonlijk, weer teamfoto’s gemaakt. Bij deze enkele foto's…

Gezamenlijk, na afloop van de wedstrijd.

De lachende gezichten van de winnaars.

Ja, Athos heeft ook zijn eigen teamfoto’s. Maar die komen misschien in een Athos verslag(?) Maar het schijnt dat de berichten van de recreanten niet meer standaard bij de andere Athos berichten worden geplaatst. Ze vragen zich zelf ook af hoe dat zit, dat moet nog duidelijk worden.

Na de verlengde nachtrust weer eens een thuiswedstrijd. We hebben even geteld, maar dat is wel een half jaar geleden. Oké, de zomerperiode zat er ook tussen, maar dan nog! In elk geval was alles, ook het openingssysteem i.v.m. de wintertijd die was ingegaan, er klaar voor.

Onze tegenstander vandaag was VC Trivia 2, van het samengaan van AVOC, HVC en VC Meterik. Ook zij waren klaar voor de wedstrijd. En in het begin van de eerste set maakten ze dat ook wel duidelijk. Al snel stonden ze enkele punten voor, en dat groeide uit tot 10-22. Toen werden wij pas wakker. In een goede servicebeurt werd dat verschil een heel stuk kleiner gemaakt, en uiteindelijk was het 17-25. Nog een behoorlijk verschil,  maar de inhaalrace had ons zelfvertrouwen goed gedaan.

De tweede set ging vrij gelijk op. Van allebei de teams geen hoogstaand volleybal, maar deze keer zorgden wij voor de setwinst. Dat was weer een stap vooruit.

De derde set verliep in het begin ook zeer moeizaam, maar al snel wisten we het spel te dicteren en liepen we uit tot een dikke setwinst. Een goede opsteker voor de o zo lastige vierde set.

In de vierde set lieten we VC Trivia weer te goed in hun spel komen. Of beter gezegd: we zorgden er zelf voor dat wij niet in ons spel kwamen. Onnauwkeurigheden waren hier de grootste boosdoener. VC Trivia (zelf zeiden ze “zeg maar America”) won de vierde set en wist een vijfde set af te dwingen.

Daarin kwam onze conditie weer kijken. Soms met wat moeite en soms met gedegen spel wisten we bij wisseling van speelhelft weer net voorbij Trivia te komen (8-7). Daarna wisten we het voordeel aan onze kant te houden en deze beslissende set weer te winnen.

Onder de douche natuurlijk weer luid gezang en daarna koffie, thee, gebak, gevulde eitjes, toastjes, bier, cola om de overwinning te vieren. De vlaai had Piet voor gezorgd, maar Zus bedankt voor de andere hapjes.

Plots toch een wedstrijd op onze vrije zondag! Athos kon over 3 weken niet in de zaal, dus die hebben we nu al gespeeld. Een plotselinge wending, maar achteraf gezien nog niet zo slecht. De eerste set begon Athos met het betere spel. Ze liepen enkele punten uit, maar dat wisten we nog te corrigeren. Op het eind van de set werd het nog even spannend. Maar Athos wist de setwinst binnen te halen.

De tweede set verliep voor ons nog minder. Ondanks dat het puntenverschil aan het einde niet zo gigantisch was kwamen we toch flink achter, meer dan 10 punten. Het goedmaken van deze achterstand ging niet zonder slag of stoot. Athos wist dit vaak genoeg te onderbreken om de setwinst veilig te stellen. Toen zat er voor ons nog maar een ding op: alles of niets.

De derde set begonnen we dan ook wat meer gestructureerd te spelen. De passes, waarvan tot dan toe maar een klein deel goed aankwam, werden beter en dat was meteen een boost voor de aanval. Ook de blokkering begon beter te lopen. Al met al genoeg om niet met een 3-0 nederlaag naar de kantine te hoeven. En het sprankje hoop deed ons nog verder opleven. Met de gedachte aan de Nederlandse dames tegen USA werd de wedstrijd verdere gespeeld.

Ook in de vierde set werd de elan en de inzet volgehouden. Ondanks ferme tegenstand kon Athos deze opleving van ons niet de kop in drukken. Zij gingen geforceerder spelen en daardoor werden meer eigen fouten gemaakt. Dat hielp ons natuurlijk ook nog eens. Met het tot dan toe grootste verschil wisten wij deze set binnen te slepen. Dat betekende 2 – 2 en een beslissende set om het af te maken.

In de beslissende set begonnen we weer goed. Echter dreigde Athos nu vlak voor de wissel van speelhelft onze voorsprong weer weg te vagen. Met wat extra energie en inzet konden we dit echter voorkomen. Na de wissel van speelhelft was het echter snel gedaan. De weerstand van Athos was definitief gebroken en we wisten deze vijfde set en daarmee de wedstrijd te winnen. Ook voor ons was dit wel de verrassing van de dag. Hoe vaak dat we in Sevenum niet tegen een verlies waren aangelopen. Maar daar was nu eindelijk een einde aan gekomen.

Na afloop weer de teamfoto’s, elk apart en gezamenlijk. En daarna gezamenlijk naar de kantine. Onder het genot van koffie en gebak en andere drankjes werd de uitslag nog eens gevierd. En daarna ging weer ieder voor zich naar huis. Nee, niet samen uit samen thuis. Trouwens, samen uit was ook al relatief. De kortste route wil daar wel eens roet in het eten gooien. Maar dat is op zo’n steenworp afstand en bij volwassenen ook geen probleem.

Na een lange vakantie mochten we eindelijk weer gaan volleyen: de eerste wedstrijd van deze competitie. Vooraf al gein en ongein, bijvoorbeeld dat iedereen weer fit was. Maar het tegendeel heeft zich vandaag ook niet laten zien. Dat is al positief.

We begonnen de wedstrijd ook goed. Ondanks dat de eerste serie punten (tot 5-5 of zo iets) allemaal door side-outs gescoord werden en er dus geen directe winst werd geboekt hadden we toch het betere van het spel. Dat moesten we dan wel laten zien, dus een tandje meer was noodzakelijk. Dat verliep nog goed en voor we het wisten hadden we het eerste punt van de competitie op zak.

Na de eerste set was het echter Tupos die het initiatief namen. In de volgende sets waren ze ons steeds te slim af. Voor ons frustrerend waardoor we steeds slechter gingen spelen; voor hun opbeurend waardoor ze steeds beter gingen spelen. Het vervolg van de wedstrijd was er dan ook naar. Wij bezweken onder de druk van Tupos, terwijl dat in de eerste set juist andersom was.

Na afloop, bij de koffie, werd er nog gegrapt dat we ons eerste doel, 1 puntje deze competitie, al bereikt hadden. Dat bied natuurlijk de mogelijkheid onze doelen bij te stellen😊.

Laten we dat dan maar doen. Als we die hogere doelen ook kunnen waarmaken biedt dat hoop voor de toekomst!

  • Start