Gisteren hadden we bij Baas al een poging gedaan om Melderslo te verslaan maar daar waren ze helaas te sterk voor ons. Doordat het verlies op Baaspop met flink wat Alfa bier werd verwerkt verschenen de oranjemannen alles behalve fris en op tijd, aan de start van Jac’s laatste wedstrijd als coach. Sorry Jac!
Als er een prijs was voor lelijkste tenues van de competitie had Melderslo deze glansrijk gewonnen het leek wel alsof er 11 gezinszakken friet tegenover ons op het veld stonden. Willem P had wel zin in een frietje en trapte de linksbuiten zo dom mogelijk onderuit in de 16, pingel. Gelukkig was de tegenstander zo sportief de penalty het vangnet in te jagen. Wij zouden onszelf natuurlijk niet zijn als we niet op achterstand zouden komen dus incasseerde we halverwege de eerste helft de 0-1. De wissel van Willem die volgde had veel weg van een Calvé reclame (ffkes wisselen). De krokettenvanger van de frietzakken, dacht Max even uit te kappen en zorgde ervoor dat we toch met 1-1 konden gaan rusten.
Motivational speaker Yorn pepte ons in de rust op om een tandje bij te zetten en zo geschiede. Melderslo was op het middenveld nergens meer te bekennen en achterin zorgde Joep, Bart en Tibor ervoor dat er geen man doorheen kwam. Als Trump in plaats van een muur deze drie op de grens had gezet was er zeker geen Mexicaan doorgekomen. Het leek er lang op dat we onszelf weer niet gingen belonen maar gelukkig had Max het vizier op scherp en zo sloten we ons seizoen af met een 2-1 overwinning en een heel goed gevoel. Zoals al gezegd zwaait Jac af als hoofdcoach van KB2 dus laat een leuk afscheidsberichtje achter in de reacties.
Wij gaan genieten van onze Super Sunday. Bedankt voor alle support dit seizoen! Tot na de zomer.
Op de woensdagavond van het affiche Manchester City - Real Madrid waarin werd gestreden om een plekje in de Champions League finale, werd er in Kronenberg nog volop gestreden om nietszeggende plekken in de middenmoot van de 6e klasse. We mochten het opnemen tegen het 3e elftal van Meterikski.
Ijshockeyspeler Wayne Gretzky zei ooit “you miss 100% of the shots you don’t take”. Als Wayne vandaag was komen kijken had hij kunnen zien dat je ook best 100% van de schoten die je wel neemt kunt missen.
Onze vaste keeper moest opeens werken dus mocht Teun Tielen, die normaal op de back of buiten positie staat vanwege zijn snelheid, de handschoenen aantrekken. Meerdere aanvallen van Meterik stuitte dus op Turbo Teun die zijn 16 uit gesprint kwam om de bal kei hard weg te trappen. De rest van het elftal begon minder goed. Passjes waren te zacht, te hard, te schuin of te scheef als we deze avond waren gaan stappen in plaats van voetballen dan had de lokale toilletjufvrouw flink moeten poetsen. Meterik wist ons met 2 steekballen wel pijn te doen en met 0-2 gingen we rusten.
De tweede helft stond het achterin beter en kwam er dus een stuk minder gevaar van Meterikse kant. Passjes die nu aankwamen resulteerde in kansen. Deze kansen werden door onze aanvallers vakkundig het vangnet in gewerkt. Het dieptepunt was Willem die een bal vanaf een paar meter van de goal slim naar de grond kopte om het de keeper lastig te maken, helaas deed hij dit zo hard dat de bal over de lat heen stuiterde. Idee was goed, uitvoering iets minder maar dat is eigenlijk wel het verhaal van ons seizoen. Komende zondag hebben we het goede idee om Jac in zijn laatste wedstrijd als coach drie punten cadeau te doen, kom op super sunday dus vooral kijken naar de uitvoering!
Fans bedankt! (Henrie we gaan je niet meer bedanken je zit er gewoon bij nu, of je dat nou wilt of niet)
De speeltjes van KB2 stonden lekker laat in de ochtend op de parkeerplaats van 1466. Iedereen behalve de tweeling Jeroen en Jeroen. Droog had s’ochtends al laten weten niet fit te zijn. Jeroen Philipsen had vannacht de binnenkant van de porseleinen pot gekust. Of dat met de hoeveelheid drank of met het eten van Fleur te maken had laten we in t midden, boete. Uit nood hebben we Guus uit bed gebeld.
Eenmaal in "nep Lottum" aangekomen begonnen we met een perfecte bolletje ijs. Die bolletjes van Clevers waren harder dan de wedstrijdbal.
We begonnen redelijk vandaag, wat resulteerde in 2 dikke kansen tegen. De spits van sperjes 6 kreeg de lachers op zn hand door de bal van een meter of 10, een op een met Willem P, richting tradeport te mikken. Kort daarna kwam er via een corner toch de 1-0 op t bord. Misschien was t miscommunicatie of die gozer stonk gewoon. Maar iedereen stond 3 meter van m af, dus raak gekopt.
Willem M, die trouwens €2,50 moest betalen bij binnenkomst, werd aangespeeld en gevloerd in de 16. Pingel. De 2,50 was trouwens entree geld, de hele wedstrijd was hij meer toeschouwer dan speler. Yorn kon na de gemiste strafschop tegen Hegga revanche pakken. En hoe! Stijf de kruising in 1-1 en kort daarna was het rust. In de tweede helf mocht Bart, voor het eerst sinds begin Februari, wederom zijn plek onder de lat innemen. Even kijken of het weer kan. Jullie Easytoys kregen na een splijtende pass door de as helaas de 2-1 tegen. Maar niet getreurd. Yorn kon zijn verfijnde traptechniek met een vrijetrap laten zien. De bal van een meter of 20 over de muur de andere kruising in. Mister Houtappels maak aub geen notities hiervan, want wij willen hem graag houden. Na de aftrap hetzelfde recept, wij weten niet of iemand uit Grubbevenlo dit leest, maar chapeau prima doelpunt. 3-2. Onze niet scorende spits kreeg wederom veel kansen, maar zoals de naam al zegt, niet gescoord. Jappie, wellicht is linksback iets voor je?
Afgefloten en verloren helaas. Desondanks een goede wedstrijd gespeeld. Guus wederom bedankt Henrie wederom bedankt Voor beide ligt er een contract klaar.
Zondagochtend moesten we ons om kwart over 9 verzamelen op het sportpark om een potje te voetballen tegen Irene. Voor sommigen was dit iets te vroeg. Pepijn lag na een avondje kermis nog in dromenland, normaal laten we die jongen natuurlijk lekker liggen maar hij had de tenues thuis liggen dus is H’tje toch maar in de auto gesprongen om hem op te halen. Ondertussen ging jarige jop Jac naar de tegenstander om te vragen of we niet 10 minuutjes later konden aftrappen.
Irene staat tweede op de ranglijst en mag nog denken aan een kampioenschap dus we wisten dat het voor ons een lastige ochtend zou worden. Daarom besloten we eens goed te beginnen en we kwamen op 1-0 voorsprong door een goede goal van Boy. We bleven goed spelen maar na de 1-1 zaten we in de hoek waar de klappen vielen. Boy raakte geblesseerd aan zijn knie en er moest zelfs een brancard van zolder getoverd worden om hem van het veld te krijgen (beterschap kerel). Na nog 2 tegengoals gingen we met 1-3 als tussenstand aan de thee
We waren de eerste helft goed begonnen dus de tweede helft begonnen we uiteraard slecht en op knullige wijze kregen we in korte tijd 3 doelpunten tegen. Dit motiveerde ons wel om weer beter te gaan voetballen en gastspelers Niek en Roy wisten beide een goaltje mee te pikken. Eindstand: 3-6.
Na de wedstrijd konden we nog de laatste 10 minuten van de wedstrijd van KB3 kijken die met een knappe overwinning het kampioenschap binnen wisten te slepen. Gefeliciteerd namens ons!
Met een jarige coach en assistent-coach die beide trakteerden was er na de wedstrijd voor ieder wat pils. Nadat we in de kantine hadden ingedronken vertrokken we met 8 man sterk richting Horst om KB2 te vertegenwoordigen op de teambuilding middag van de ideale kermis. Het werd een gezellige middag met bekers bier en flesjes flügel in overvloed...
Afgelopen zondag stond voor ons de wedstrijd op het programma tegen het combinatie elftal Grubbenvorst / Lottum 8
Aangezien ons vertrouwen een aardig deukje op had gelopen de laatste 2 wedstrijden waren we er niet (helemaal) gerust op. Met enkele afmeldingen en enkele versterkingen togen we naar Grubbenvorst.
Daar aangekomen zagen we dat dit elftal (jonge honden) al uitgebreid aan de warming up bezig was. De gemiddelde leeftijd van dit elftal lag een beduidend stukje lager dan bij ons. Getuige ook de opmerking van de aanvoerder van SSA "Ow, dat zijn van de oude spelers". Nadat wij onze warming up hadden gedaan en na de tactische aanwijzingen van Joep begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd.
We kregen kansjes maar dat we echt goed voetbalden , nee…..
Ook kwamen we een aantal keren goed weg bij de aanvallen van Grubbenvorst / Lottum. (paal, lat, en onze keeper waren een sta in de weg)
In Minuut 9 maakte Grubbenvorst / Lottum na een foutje bij ons achterin de 1-0. Na deze tegenslag begonnen we wel steeds beter te voetballen en kregen we ook kansen. Er werd weer gewerkt en het voetbal was bij vlagen weer oogstrelend Paul Janssen raakte (zoals gebruikelijk) weer een keer het aluminium , maar helaas geen doelpunt. Minuut 48 een afstandsschot van 20 meter die tot verbijstering van iedereen in het netje belandde, 2-0. Dit was tevens dan ook de ruststand.
De laatste 20 minuten van de eerste helft voetbalden we weer goed maar we maakten geen doelpunt. Advies Joep: maak de 1-2 en de 2-2 in de eerste 20 minuten en dan maken we 10 minuten voor tijd 2-3. Zou het echt zo makkelijk zijn?
Minuut 65 na een foutje achterin bij de tegenstander maakte onze gastspeler Koen Jacobs heel beheerst de 1-2. Yes , hoop doet leven.
Minuut 70 na een afgemeten voorzet van deze zelfde Koen Jacobs kopte (wie anders dan) Eric Louwers beheerst de 2-2 tegen de touwen. In ieder geval 1 punt…… Ondertussen was ook de uitslag van Sparta tegen Sportclub Irene binnen gesijpeld 3-1 voor Sparta.
We wisten dus dat als we deze zouden winnen we het komende zondag thuis tegen Venray af zouden kunnen maken. Maar….. dan moesten we nog wel scoren. Minuut 80 Niek Pouwels maakt de verlossende 2-3.
We hebben nog 10 minuten met het angstzweet “in de riechel” gezeten maar uiteindelijk toch (weer eens) gewonnen met 2-3. De tweede helft was er één om in de boeken te zetten, iedereen heeft 110% gegeven en gevochten voor elke centimeter gras. Deze absolute wil om te winnen heeft uiteindelijk de overwinning gebracht, van 2-0 achter naar 2-3 winst tegen deze tegenstander, daar mogen we heel trots op zijn.
Volgende week tegen Venray 15 kunnen we de kroon op het seizoen zetten. Bij winst zijn we kampioen , bij puntverlies zijn we afhankelijk van…….jawel onze grote vrienden uit “Serum”. Zondag wordt geen makkelijke wedstrijd maar met dezelfde inzet als in deze wedstrijd moet dit gaan lukken.
Koen Jacobs , Niek Pouwels en Bart Vermeulen dank jullie wel voor het meedoen en de geweldige wedstrijd die jullie gespeeld hebben.
Aanstaande zondag dus de wedstrijd die ons het kampioenschap kan brengen om 10.30 uur in Kronenberg!
Vorige week stond de buren ruzie met Sparta oftewel “Serum” op het programma. Wij, trotse lijstaanvoerder, deukje opgelopen afgelopen week bij Wittenhorst en Sparta, de nummer 3, uit op wraak na de nederlaag tegen ons in de thuiswedstrijd.
We willen en kunnen de titel pakken en bij winst konden we Sparta op een onoverbrugbare afstand te kunnen zetten.
De eerste tegenvaller was dat Lars Maes geblesseerd af moest haken tijden de warming-up.
De opstelling werd aangepast en zo konden we toch beginnen.
We begonnen nog enigszins goed aan de wedstrijd.
Na 10 minuten was het Paul “paal” Janssen die de bal er via de kluts en, hoe kan het ook anders, via de paal de goal in werkte. 0-1
We zaten echt niet in de wedstrijd maar dit was een geweldige opsteker.
In minuut 16 kent de scheids een (terechte) penalty toe aan “Serum”. Deze wordt gemist. Tot ontsteltenis van alles wat Kronenberg is besloot de scheids dat de penalty over genomen moest worden i.v.m. te vroeg inlopen van een van de mannen in het oranje. De tweede penalty werd dan ook feilloos ingeschoten, 1-1. Minuut 22 na een vloeiende aanval van Sparta stonden we ineens achter, 1-2. Met deze stand gingen we dan ook de rust in. Rick Reinders werd na een professionele overtreding nog 5 (of 10) minuten van het veld gestuurd. De gehele eerste helft, op de laatste 10 minuten na, was niet om aan te gluren.
Dit werd dan ook aangekaart door Joep in de rust. Tweede helft volle bak erop. Hier is nog niks verloren, hier hoeven we niet te verliezen. In een gesprek met de technische staf van Sparta werd er aangegeven dat de messen geslepen waren en dat ze niet (nog een keer) van ons wilden verliezen. Dat beloofde wat voor de tweede helft……..
Wat wij heel goed kunnen (voetballen) waren we vergeten bij deze burenruzie. Er zat geen voetbal in geen agressie, geen wil, het leek wel of we het niet meer kunnen.
Minuut 70 na een persoonlijke fout achterin maakt Sparta de 3-1
Minuut 74 4-1
Minuut 81 5-1
Een terechte nederlaag al is de uitslag ietwat geflatteerd. Na deze pijnlijke wedstrijd hebben we nog wat na geborreld bij onze inloopshirt sponsor de Trapperie. Daar werd het nog enigszins gezellig zeker nadat de uitslag van Sportclub Irene 13 binnenkwam: 5-2 verloren.
Mannen we zullen de komende weken echt uit een ander vaatje moeten tappen. We hebben nog 5 of 6 punten nodig (afhankelijk van de uitslag van Sparta 6 tegen Sportclub Irene 13 zondag 30 maart a.s.)
Onze voorsprong is er nog maar laten we deze intact houden of uitbreiden. Volgende week volle bak tegen SSA S.V. Lottum GFC’33 8.
Vandaag stond de wedstrijd tegen wittenhorst 10 op het programma. Gezien de laatste wedstrijden van Hooooooooooooooooorst wisten we dat dit team in topvorm is (o.a. een 6-0 overwinning tegen nummer 2 Sportclub Irene)
We zouden dus gewaarschuwd moeten zijn. Met een selectie met enkele twijfelgevallen (Lars , Joost en René) begonnen we voorzichtig aan de warming–up. Nou ja beetje moeilijk zonder bal…….. Dit werd dan ook snel opgelost door Wim Mulders. René gaf aan dat als hij aan zijn knie voelde het dan pijn deed. Een welgemeend medisch advies volgde dan ook: afblijven dan……. Lars wist niet of hij de hele wedstrijd kon voetballen net zoals Joost. We begonnen dan ook met Lars en hielden Joost achter de hand mocht het niet gaan. René volgde ons advies en kon dus ook starten. De vraag was nog ff of ondergetekende de voetbalschoenen nog onder moest binden maar deze zijn 2 jaar geleden met een grote zolderopruiming verdwenen. Alles wat je 2 jaar niet hebt aangeraakt kan weg aldus mijn vrouw…….. Tjaaa……….dus…………..oh ja de wedstrijd.
De eerste twintig minuten tegen deze tegenstander waren misschien wel de beste die ik tot nu toe heb gezien. We creëerden kans op kans op kans maar de keeper van Horst (volgens insiders niet zo’n hele goeie) was / is blijkbaar wel goed of had de dag van zijn leven. Hij ranselde de ene na de andere bal uit de goal of wij schoten over / langs of te slap in. Minuut 22 na een foute pass achterin dacht de spits van Wittenhorst laat ik eens op goal schieten en jawel Wittenhorst geen kans gehad en toch met 1-0 voor. Ff waren we van slag maar toch kregen we weer grip op de wedstrijd en we kregen weer voldoende kansen op de 1-1.
Toch was het Wittenhorst dat in minuut 43 na een goed uitgespeelde aanval de 0-2 maakte. Zo gingen we ook de rust in.
Joep was zich in de tussentijd op aan het laden voor een donderspeech en getuige de speech laad hij sneller op dan menig elektrische auto. Korte samenvatting: we hoeven hier niet te verliezen, vlieg erop de eerste 5 a 10 minuten en dan hebben we nog tijd genoeg. De speech miste zijn uitwerking niet.
Minuut 52 Niek Pouwels 2-1
Minuut 55 goal Wittenhorst3-1
Weer terug bij af….of toch niet?
Minuut 60: Penalty voor ons dus een buitenkansje voor onze penalty specialist Rick Reinders die deze dan ook beheerst binnenschoot. 3-2 We hadden de aansluiting weer en het geloof in een goed resultaat was weer terug. Had onze Joep “Jomanda” Peeters” het dan toch goed gezien? Nu kreeg Niek Pouwels het op zijn heupen. Binnen 5 minuten schoot hij twee keer beheerst binnen dus stonden we ineen keer (eerste keer deze wedstrijd) voor 3-4. We dachten de wedstrijd rustig uit te spelen, misschien nog heel stiekem een goaltje maken maar hier dacht Wittenhorst anders over. Minuut 75 Wittenhorst maakt de (verdiende) 4-4. Dan maar een punt over de streep trekken was de gedachte (met in het achterhoofd dat Sparta verloren had) maar ook hier wenste Wittenhorst niet aan mee te werken. Minuut 87 na een fout van ons middenveld maakte Wittenhorst de 5-4 wat tevens de einduitslag is.
Hopelijk krijgen we geen knikkende knieën met de finish in zicht. Nog 5 wedstrijden te gaan waarin we (zoals het er nu uitziet) nog negen punten moeten zien te behalen. Volgende week kunnen we laten zien dat we uit het goede hout gesneden zijn en dat dit een incident was want dan staat de burenruzie tegen Sparta 6 op het programma. Johan Engels viel nog uit met een naar zich laat uitzien serieuze blessure. Getuige zijn reactie was hij niet erg blij met dit ku(ns)t grasveld…….. Johan, sterkte en beterschap.
Niek en Geert bedankt!
Quote van de dag: we hebben geen makkelijke tegenstanders , maar de moeilijkste zijn toch wijzelf………
Na 5 weken zonder wedstrijd was het voor de mannen van Jac & John weer tijd om een potje te gaan ballen. Om 10 uur stonden de oranjemannen klaar op de parkeerplaats bij 1466 zonder het iconische coaching duo. Gelukkig waren Mike en Bart als fantastische vervangers gestrikt.
Vol goede moed vertrokken we richting “Hegga”. Terwijl H’tje er nog even een tactical barf uitgooide begon de rest met een warming-up die niet gezapig was (je leest het goed Jac). Voor de wedstrijd werden we gewaarschuwd dat we misschien wedstrijdritme zouden missen en dat we daarom voorzichtig moesten zijn in het begin, misschien iets te voorzichtig. Daardoor keken we binnen 10 minuten tegen een achterstand aan. Deze werd vroeg in de wedstrijd ook nog verdubbeld door een discutabele penalty. Maar met een hakballetje van Jur op Teun die knap afrondde konden we voor rust nog iets terugdoen.
Na rust begonnen we de tweede helft net zo slecht als de eerste. Weer kregen we er binnen een Hegelsoms kwartiertje 3 om de oren. Hiervan kwam de eerste door een BM actie van WP, in ander woorden grabbelwerk van onze keeper Willem. We kwamen nog wel wat beter in de wedstrijd maar als je de kansen, waaronder een discutabele penalty aan onze kant, niet afmaakt dan blijft het 5-1. De tosti döner in de kantine van Hegelsom kon de pijn nog enigszins verzachten gelukkig.
Volgende week gaan we de draad proberen op te pakken in een uitwedstrijd tegen SVEB.
Guus bedankt! Ook voor het aanhouden van de corona maatregelen. Fans bedankt!
Vandaag (op een koude zondagmorgen) stond de wedstrijd tegen Meterik 4 op het programma. De meesten, waaronder de schrijver zelf dachten dat deze wedstrijd afgelast zou worden maar ging uiteindelijk toch door. Dit was ook te zien bij de warming up want voordat iedereen hieraan begonnen was moesten we alweer bijna naar binnen voor de wedstrijdbespreking.
We begonnen nogal lamlendig aan de wedstrijd en het eerste speldenprikje werd uitgedeeld door Meterik. Deze liep (nog) met een sisser af, eerste waarschuwing voor ons dus. Maar hier werd helaas niks mee gedaan. Na 10 minuten werd een perfect uitgevoerde counter door Meterik gepromoveerd tot doelpunt 0-1. Dit was tevens de laatste keer dat Meterik in de eerste helft bij onze keeper René “Higuita” Lenders voor de goal kwam. Die kon zo nog ff nagenieten van het concert van De Snollebollekes waar hij zaterdagavond was geweest met als hoogtepunt een optreden van Willeke Alberti. Moeten we ons toch zorgen gaan maken om de gemiddelde leeftijd en muzieksmaak van dit team? Was het in de meeste voorgaande wedstrijden dat we al snel op een voorsprong kwamen en daarna de teugels lieten vieren is het de laatste 2 wedstrijden dat we op achterstand komen en dan pas gaan voetballen. Zo ook in deze wedstrijd. Alleen deze tegenstander stond heel compact, kunnen ook nog eens voetballen en wij konden (op een afgekeurde goal wegens buitenspel na) geen echte kans creëren. Tot minuut 46 van de eerste helft, na een perfect genomen corner van “Paal” Janssen kopte Eric Louwers via binnenkant paal en keeper de 1-1 tegen de touwen. Eric had ook al de gehele eerste helft goed kunnen oefenen want hij heeft wel 10 a 15 ballen op zijn (grijze) schedel gehad en gekopt in voorwaartse richting. (Zo erg dat het in zijn lies is geschoten?) Met 1-1 gingen we dan ook de rust in.
Na enkele tactische aanwijzingen en een dubbele wissel begonnen we aan de tweede helft. We bleven moeite houden met deze tegenstander. Eric Louwers plaatste nog een perfect genomen vrije trap op de lat. Hij neemt hierbij de eretitel “paal en lat terrorist” over van “Paal” Janssen vanaf nu weer gewoon Paul Janssen te noemen. Al deed Paul nog een ultieme poging maar hierbij miste hij zelfs de paal van het vangnet……. De wedstrijd kabbelde voort en wij hadden het beste van het spel, maar tot echt uitgespeelde kansen kwamen we niet. Ruud van den Munckhof en de aanvoerder van Meterik waren trouwens wel 5 minuten uitgespeeld na een verwijdering door de verder goed fluitende scheidsrechter Bert Philipsen. Minuut 80: een perfecte diepte pass op Paul Janssen die probeert weg te draaien bij zijn tegenstander die zijn been er tussen zet: penalty! Rick Reinders ontfermde zich over dit buitenkansje en schoot beheerst de 2-1 binnen. Pfffffffffffffff Na nog 10 minuten billenknijpen floot de scheids dan eindelijk af. 2-1 winst met de hakken over de sloot. Nog 6 wedstrijden te gaan……
Bert Philipsen bedankt voor het fluiten en de goede leiding.
Quote van de dag (Cruijffiaans): als je de bal hebt , kan de tegenstander niet scoren…… Een waarheid als een koe natuurlijk toch Johan Engels?
Aangezien er niet zoveel over de wedstrijd is te schrijven nog een opmerking over de culinaire keuken en kwaliteiten (op verzoek van Paul Janssen) van SV Kronenberg en in het bijzonder Peter (Andy) Rubie. Op de kookkunsten van Peter (kleine Chef) Rubie is niks op aan te merken. Hij doet het goed, heeft altijd een luisterend oor en een leuk praatje met bijbehorende (droge) humor. Dit droge is dan ook een beetje het probleem. Een lekker (droog) broodje frikandel zou in een handomdraai omgetoverd kunnen worden in een heerlijk broodje frikandel speciaal. Hier moet je echter uitjes voor hebben die nog bij meerdere dingen wel heel lekker kunnen zijn. Peter als wij kampioen zouden worden (en ook als wij het niet worden) zorgen wij voor uien , zorg jij dan voor een broodje frikandel speciaal? Wij horen het graag……..
Maandag 10 april (2de paasdag staat de inhaal wedstrijd uit tegen SSA SV Lottum GFC’33 op het programma. Prettige paasdagen en tot volgende week!
Zondag 19 maart stond de topper tegen Sportclub Irene 13 op het programma, de nummer 2 in onze poule. Een wedstrijd waarin wij een (grote) stap naar een eventuele titel zouden kunnen zetten.
In de voorbeschouwing was er wat discussie aangaande de opstelling tussen ondergetekende en onze hoofdcoach Joep Peeters. Dit is goed, zo blijft iedereen wakker. Met de opstelling van Joep begonnen we aan de wedstrijd, met een sterk bezette bank. Duidelijk was dat als we gingen wisselen we er in ieder geval niet zwakker op zouden worden. De tegenstander was precies met 11 en 10 dezelfde voetbalshirts. Dit in tegenstelling tot broeken en kousen, dit was denk ik net wat bij de tegenstander vooraan in de voetballade lag. Het was een kleurrijk geheel, zullen we maar zeggen.
We begonnen voorzichtig aan de wedstrijd en het was al snel duidelijk dat deze mannen wel een aardig potje konden voetballen. Na zes minuten kwam Sportclub Irene (na een communicatiefout achterin) dan ook op voorsprong 0-1. Dit leidde tot een voorzichtig (doch duidelijk uitgesproken GVD) vanaf de bank van de technische staf…
Onze mannen rechtten de rug en gingen doen waar ze goed in zijn, namelijk voetballen. Dit leidde tot een aantal kansen maar nog geen doelpunt. Tussendoor redde Joep Trienekens ons nog met een formidabele sliding op de bal, anders was het 0-2 geweest. In de 47e minuut van de eerste helft kwam het oog van de meester tevoorschijn. Nico Leijsten zag dat de keeper iets te ver voor de goal stond en verschalkte de keeper met een weergaloze boogbal. Volgens Nico zelf heel bewust gedaan, al waren de meningen hierover verdeeld. Al met al een weergaloze goal, precies op het goede moment. Met 1-1 gingen we de rust in. De tegenstander begon al een beetje vermoeid te ogen en had ook herhaaldelijk commentaar op de scheidsrechter van dienst Geert Philipsen die duidelijk aangaf hiervan niet gediend te zijn. Dit zou later ook blijken…
Na enkele tactische aanwijzingen in de rust begon het bij ons echt te lopen. Wat kunnen deze mannen voetballen. Minuut 51: Rick Reinders speelt Nico in, Nico zet Paul Janssen vrij voor de keeper en Paul schiet de bal deze keer niet op de lat of paal maar netjes tegen de touwen (bijna binnenkant paal...) 2-1. Minuut 59: na een corner kopt Joep Trienekens (ongeveer 1.90 meter lang, gemiddelde lengte tegenstander 1.65 meter) beheerst de bal tegen de touwen: 3-1. Tegenstander was het hier niet helemaal mee eens (keeper aanvallen in de vijf meter) maar de scheids bleef stoïcijns en keurde deze goal terecht goed. Minuut 68: Rick Reinders krijgt de bal aangespeeld randje 16 en schiet beheerst de 4-1 binnen. Tussendoor werd er nog een speler van Sportclub Irene met rood van het veld gestuurd die hier niet heel blij mee was. Wij gingen vrolijk door en het verzet bij de tegenstander was nu gebroken. Simon Hoex maakte na een vloeiende aanval uiterst kalm de 5-1. In de 84e minuut maakte Nico Leijsten nog de 6-1. Minuut 87 jawel… Xander Engels 7-1. Wat een wedstrijd!
Misschien ben ik niet helemaal objectief maar ik heb genoten van minuut 1 tot en met minuut 90 á 97. Mannen, we zijn een eind op weg naar onze ultieme droom: DE TITEL PAKKEN. Er zijn nog zeven wedstrijden te gaan dus nog ff met beide voetjes op de grond blijven.
Scheidsrechter Geert Philipsen: bedankt voor de leiding en het keurig onder controle houden van deze wedstrijd.
Quote van de dag: we kunnen van iedereen winnen maar………….we kunnen ook van iedereen verliezen.
